Każdego roku wykonują około dwóch milionów kroków. W ciągu swego życia człowiek przemierza na nich około 180 tys. kilometrów. Stopy – jaką sprawnością muszą się codziennie wykazywać! Śmiało możemy powiedzieć, że obok tak ważnych organów jak serce czy mózg, są podstawą naszej egzystencji. A jednak żadnej innej części ciała nie traktujemy tak bardzo po macoszemu. Dane specjalistów są alarmujące. Tylko co drugi dorosły człowiek ma zdrowe stopy. Aż siedem osób na dziesięć stale lub okresowo cierpi na różne dolegliwości stóp. Wiele z nich to nie tylko problemy natury kosmetycznej. Choroby cywilizacyjne – cukrzyca, nadciśnienie, otyłość, niewydolność żylna – sprzyjają powstawaniu poważnych chorób stóp i nóg. W wielu krajach Europy prężnie rozwija się podologia, nowa dziedzina kosmetologii, nastawiona na kompleksową pielęgnację stóp. W naszym kraju podologia jest nadal mało znana.
– Ortopedzi zajmują się chorymi stawami stopy i jej zniekształceniami, angiolodzy schorzeniami tętnic i żył kończyn dolnych, interniści cukrzycą i jej powikłaniami m.in. stopą cukrzycową. Podolog nie jest lekarzem, ale musi posiadać wiedzę medyczną ze wszystkich trzech specjalności, musi właściwie zdiagnozować chorą stopę i wiedzieć, do jakiego specjalisty skierować osobę z problemami w obrębie kończyn dolnych. Poza tym podolog pielęgnuje stopy w sposób znacznie wykraczający poza tradycyjny pedikur – opowiada mgr Anna Biolik, kosmetolog, wykładowca w Śląskiej Wyższej Szkole Medycznej w Katowicach, która jako pierwsza w Polsce w tym roku uruchamia podyplomowe studia medyczne z zakresu podologii.
Podolog może np. przeprowadzać zabiegi na stopie cukrzycowej, przy schorzeniach grzybicy stóp i paznokci. Ma do dyspozycji szerszy wachlarz środków niż kosmetyczka, np. przy pomocy opatrunków i ortez wykonuje korekcję zdeformowanych palców stóp. – Dokuczliwe modzele, wrastające paznokcie, choroby wałów paznokciowych, źle gojące się rany to objawy, z którymi pacjent najczęściej szuka pomocy w gabinecie kosmetycznym. U części chorych są to objawy poważnych schorzeń takich jak: miażdżyca tętnic kończyn dolnych, cukrzyca, przewlekła niewydolność żylna, choroba reumatyczna, niewydolność naczyń limfatycznych, itp. Nieprawidłowe postępowanie, np. wykonanie rutynowego zabiegu kosmetycznego, może okazać się dla chorego katastrofalne w skutkach doprowadzając nawet do amputacji kończyny" - ostrzega dr Eugeniusz Majewski, specjalista chirurgii naczyniowej z Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Tychach. Jego zdaniem umiejętność prawidłowego rozpoznania, a w konsekwencji optymalne dla pacjenta leczenie nie jest łatwe. – Często konieczna jest diagnostyka wysokospecjalistyczna, na którą niemała część chorych trafia bardzo późno. Większość pacjentów sugeruje, że „nie wiedziało, do kogo się zgłosić – zauważa dr Majewski.
W Polsce nie ma jeszcze zawodu „specjalisty pielęgnacji stóp”. Gabinety podologiczne dopiero zaczynają powstawać. Tymczasem w innych krajach Unii Europejskiej zawód podologa zyskuje coraz większą popularność, także z powodu wydłużania się długości ludzkiego życia. Osoby starsze, ze względu na ograniczoną sprawność ruchową i często przewlekłe choroby, wymagają regularnej pielęgnacji stóp. W Niemczech od 2002 roku podolog należy do zawodów medycznych. Aby uzyskać tytuł, trzeba ukończyły dwuletnie, dzienne studium podologiczne i zdać państwowy egzamin. W Stanach Zjednoczonych podolog musi ukończyć 4-letnie studia medyczne.
Mimo, że coraz częściej prowadzone są kursy i szkolenia specjalistyczne z tej dziedziny, najczęściej w ramach kosmetologii, podologów pracujących w Polsce jest niewielu, a pracy dla nich ogrom – podsumowuje dr Majewski. – Dlatego dobrze się stało, że problem został zauważony przez Śląską Wyższą Szkołę Medyczną w Katowicach. Miejmy nadzieję, ze wraz ze wzrostem wykształconej, profesjonalnej kadry z zakresu podologii wzrośnie także świadomość społeczeństwa, które zacznie bardziej dbać o swoje stopy – dodaje lekarz.
Kapsaicyna, związek odpowiedzialny za ostry smak papryki chili może pomagać w zrzuceniu zbędnych kilogramów i zapobiegać odkładaniu się tkanki tłuszczowej - potwierdzają amerykańskie badania.
Praca opisująca mechanizm odpowiedzialny za odchudzające własności kapsaicyny ukazała się na łamach pisma "Journal of Proteome Research". Zdaniem jej autorów, najnowsze odkrycie może pomóc w walce z otyłością oraz jej powikłaniami, takimi jak: cukrzyca typu 2, nadciśnienie, choroby układu sercowo-naczyniowego oraz inne problemy zdrowotne. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), na świecie ok. 2 mld osób ma nadwagę, a 0,5 mld cierpi na otyłość i statystyki te rosną.
Już wcześniejsze badania wskazywały, że kapsaicyna może pomóc w zrzucaniu zbędnych kilogramów, gdyż pobudza metabolizm tłuszczów, a przez to ogranicza spożywanie kalorii, redukuje objętość tkanki tłuszczowej oraz poziom trójglicerydów (tj. związków tłuszczowych mających związek z ryzykiem chorób serca) we krwi. Jednak mechanizm jej odchudzającego działania na poziomie cząsteczek nie był dotąd poznany.
Naukowcy pod kierunkiem Jonga Won Yun z Uniwersytetu Daegu w Kyungsan w Korei Południowej prowadzili badania na szczurach, z których część była hodowana na tłustej karmie (45 proc. energii w tej diecie pochodziło z tłuszczu), a część na karmie standardowej (grupa kontrolna). Codziennie przez 9 tygodni połowa gryzoni tłusto żywionych otrzymywała doustnie roztwór kapsaicyny, a druga połowa oraz grupa kontrolna - roztwór nieaktywny. Okazało się, że szczury na diecie bogatej w tłuszcz i otrzymujące składnik chili tyły średnio o 8 proc. mniej niż, te którym nie podawano kapsaicyny. Miały też znacznie mniejszą objętość tkanki tłuszczowej.
Szczegółowe badania wykazały, że tłusta dieta powodowała w komórkach tkanki tłuszczowej zmiany aktywności licznych genów, co objawiało się zmianą produkcji zapisanych w nich białek. Były to białka regulujące m.in.: metabolizm tłuszczów, procesy wytwarzania energii potrzebnej komórkom do życia oraz procesy wytwarzania ciepła (termogeneza). Niektóre z nich zostały już wcześniej powiązane z ryzykiem otyłości. Naukowcy zaobserwowali, że kapsaicyna normowała - całkowicie lub częściowo - poziom większości z tych białek.
Zdaniem badaczy, praca ta pozwala lepiej zrozumieć rolę kapsaicyny w redukcji tkanki tłuszczowej i masy ciała. W przyszłości może to zaowocować nowymi metodami leczenia otyłości.
Źródło: http://www.dietetyka.com.pl
Indeks masy ciała - BMI
Nadwaga najczęściej spowodowana jest spożywaniem pokarmu zawierającego zbyt dużą ilość kalorii, w stosunku do potrzeb organizmu. Do oceny wagi człowieka służy indeks masy ciała BMI (Body Mass Indeks). Światowa Organizacja Zdrowia określiła zakres właściwego BMI w przedziale wartości 18,5 – 25.
BMI oblicza się ze stosunku masy ciała (w kilogramach) do kwadratu wzrostu (w metrach). Jeśli np. ktoś ma 160 cm wzrostu (czyli 1,6 m) i waży 60 kg, BMI wynosi: 60/(1,6 x 1,6) = 60/2,56 = 23,44. BMI tej osoby jest właściwy.
Klasyfikacja wg BMI:
niedowaga - wartość BMI poniżej 18,5 kg/m² u kobiet i poniżej 20 kg/m² u mężczyzn,
masa ciała prawidłowa - wartość 18,5-24,9 kg/m²,
I stopień otyłości, czyli nadwaga - 25,0-29,9 kg/m²,
II stopień otyłości - wartość BMI 30,0-39,9 kg/m²,
III stopień otyłości (otyłość olbrzymia zagrażająca życiu) - powyżej 40,0 kg/m².
Osoby z III stopniem otyłości wymagają pomocy lekarskiej, ponieważ tak duża otyłość może być konsekwencją patologii. Statystyki medyczne wskazują na fakt, iż co trzecia osoba z otyłością olbrzymią umiera w ciągu 10-ciu lat.
W przypadku wystąpienia otyłości można na podstawie prostych pomiarów określić jej typ. Dzielimy obwód talii przez obwód bioder. Jeżeli uzyskana wartość jest większa od 0,9 u mężczyzn i 0,8 u kobiet, to świadczy o typie otyłości tzw. jabłkowym lub inaczej brzusznym. Jeśli jest mniejsza, mamy otyłość tzw. gruszkową lub inaczej biodrowo-udową.
Otyłość można uznać za zaburzenie metaboliczne prowadzące do wielu groźnych chorób. Odnajdując dla siebie właściwą „drogę żywieniowa” możemy zapobiec złym tendencją drzemiącym w naszym organizmie. Analiza pierwiastkowa włosów jest jedną z metod diagnostycznych umożliwiającą określić typ metaboliczny osoby badanej, dzięki czemu można wskazać właściwą dietę wspartą chronoselektywą suplementacją. Podstawową funkcją Laboratorium Biomol-Med jest działalność profilaktyczna. Krzewimy wiedzę na spotkaniach, kursach, uświadamiamy naszych Pacjentów, iż każdy ludzki organizm jest inny i dlatego wymaga indywidualnego sposobu żywienia.
Otyłość – przyczyny
Prawie połowa naszej populacji ma problemy z nadmierną masą ciała, z czego nadwaga i otyłość zbiera mniej więcej równe żniwo. Wśród ludzi o prawidłowej masie ciała, połowa nie tyje, niezależnie od sposobu żywienia, natomiast pozostali muszą prowadzić ciągłą kampanię liczenia kalorii, aby utrzymać właściwą masę ciała.
Ludzie nie mający problemówz utrzymaniem wagi prawidłowej |
Ludzie mający skłonności do tycia |
|
25% |
75% |
|
|
z tego ludzie o własciwej wadze |
25% |
|
z nadwagą |
25% |
|
z otyłością |
25% |
Rozwój cywilizacyjny w ostatnich dwudziestu latach stworzył warunki, które rozleniwiają ludzi. Brak aktywności fizycznej i nadmiar pożywienia stwarza warunki do nadmiernego tycia. Każdy kilogram tkanki tłuszczowej to ponad 7000 kcal; człowiek do podstawowej przemiany materii potrzebuje dziennie od 1000 do 1200 kcal (jest to uzależnione od wieku, wagi i wzrostu); możemy przyjąć, iż przy umiarkowanej codziennej aktywności fizycznej i umysłowej przeciętnie człowiek zużywa dziennie ok. 2000 kcal. Nawet osoby niemające problemów z nadwagą mają 6-9 kg tkanki tłuszczowej. Wynika z tego, iż potrafimy przetrwać 3-4 dni całkowitej głodówki lub możemy przeżyć kilka tygodni przy minimalnych dziennych ilościach pożywienia.
W krajach europejskich problem otyłości narasta we wszystkich warstwach społecznych. Składa się na to wiele czynników, m.in.: psychologiczny (rozmaite frustracje stanowiące źródło stresu, który staramy się rozładować jedzeniem „pustych kalorii”); edukacyjny (całkowity brak wiedzy na tematy żywieniowe i suplementacji witaminowo – mineralnej); ekonomiczny (nie opłaca się dzisiaj produkować wysokogatunkową naturalną żywność).
Nadmierna waga ciała może być skutkiem wielu czynników:
genetycznych, żywieniowych (szczególnie w dzieciństwie, ponieważ wtedy powstaje określona ilość komórek w tkance tłuszczowej, które zostają na całe życie),
społecznych mających podłoże kulturowe (jedzenie dużych ilości ziemniaków, knedli, itp. w poszczególnych krajach Europy),
psychicznych (wpływ stresów, tryb życia uniemożliwiający regularne spożywanie posiłków),
ekonomicznych (nieograniczony dostęp do tanich "pustych kalorii” - "fast food", chipsy, napoje orzeźwiające) itd…
Otyłość - skutki
Nadmiar tkanki tłuszczowej nie należy oceniać tylko w kategoriach estetycznych. Należy sobie uświadomić, że jest to patologia grożąca zaburzeniami metabolicznymi prowadzącymi do rozwoju wielu chorób. Nie tylko sama otyłość jest dużym obciążeniem dla naszego organizmu z powodu konieczność ciągłego noszenia ze sobą dużego ciężaru (proszę sobie wyobrazić kogoś, kto nosi zawsze ze sobą jedno, dwa, a nawet trzy wiadra pełne tłuszczu…), ale o wiele niebezpieczniejsze są zaburzenia fizjologiczne do których pośrednio doprowadza. Wyodrębniono choroby, które są konsekwencją otyłości. Z rezultatów badań prowadzonych w ostatnich latach wynika, że znacznie częściej pojawia się choroba nowotworowa u ludzi otyłych. U kobiet stwierdzono większe ryzyko zachorowania na raka piersi i trzonu macicy, u mężczyzn - na raka okrężnicy i gruczołu krokowego. Od wieków znany jest związek cukrzycy z otyłością. Około 80% chorych na cukrzycę ma nadwagę lub otyłość. Osoby ze znaczną otyłością mają 50 razy wyższe ryzyko zachorowania na cukrzycę niż ludzie szczupli.
U otyłych osób po andropauzie ryzyko nadciśnienia tętniczego jest 3-krotnie wyższe w porównaniu z ludźmi szczupłymi. U otyłych ludzi młodszych (20-45 lat) ryzyko wystąpienia tego schorzenia jest 6-krotnie wyższe. Stwierdzono, że u otyłych pacjentów z nadciśnieniem 7-krotnie częściej niż u szczupłych z prawidłowym ciśnieniem krwi występują udary mózgu.
Choroba wieńcowa serca ściśle wiąże się z otyłością. Występowanie dławiących, silnych bólów za mostkiem u mężczyzn powyżej 40-tego roku życia wzrasta 1,5-krotnie przy małej otyłości, a 2-krotnie, gdy otyłość jest znacznego stopnia. U otyłych kobiet dolegliwości typowe dla choroby wieńcowej serca mogą nasilać się w okresie menopauzy.
Nadwadze i otyłości mogą towarzyszyć zaburzenia w gospodarce lipidowej. Charakteryzują się one podwyższonym poziomem złego cholesterolu (frakcji LDL) we krwi i obniżeniem poziomu cholesterolu dobrego (frakcji HDL) oraz podwyższonym poziomem trójglicerydów w surowicy krwi.
Szczególnie niebezpieczną jest otyłość brzuszna (typu męskiego, typ "jabłka"). Stwarza głównie zagrożenie chorobami kardiologicznymi. Bezpieczniejsze jest odkładanie się tkanki tłuszczowej na pośladkach i biodrach (typu żeńskiego, typ "gruszki"). Łatwej jest pozbyć się otyłości brzusznej, ale proces odchudzania może prowadzić do niebezpiecznych zmian profilu lipidowego we krwi.
Otyłość sprzyja częstszemu powstawaniu dny moczanowej.
U otyłych 6 razy częściej niż u szczupłych zwiększa się ryzyko chorób dróg żółciowych (kamica pęcherzyka żółciowego częściej występuje u otyłych kobiet niż mężczyzn i narasta wraz z wiekiem).
U otyłych często występują zaburzenia w oddychaniu. Mają oni wysoko ustawioną przeponę, co zmniejsza jej możliwości. Osoba otyła w wieku 40 lat może mieć wydolność płuc podobną do szczupłego siedemdziesięciolatka. Upośledzenie mechaniki oddychania i czynności płuc prowadzi do niedotlenienia, co sprzyja nadmiernej senności i małej aktywności ruchowej, pogłębiając otyłość. U mężczyzn z otyłością brzuszną często występuje zespół bezdechu podczas snu i uporczywe chrapanie, prowadzące do zaburzeń rytmu serca. Mężczyźni ci
często śpią w ciągu dnia.
Często występują choroby układu kostno-stawowego manifestujące się bólami stawów biodrowych, kolanowych i kręgosłupa.
Profilaktyka antyotyłościowa
W ostatnich latach problem nadwagi i otyłości uznano za chorobę mającą złożoną etiologie. Dlatego aby móc jej przeciwdziałać należy najpierw ją dobrze rozpoznać. Jedną z metod diagnostycznych mogących pomóc w utrzymaniu właściwej wagi lub w zrzuceniu zbędnych kilogramów jest analiza pierwiastkowa włosów, która odpowiednio zinterpretowana jest oceną stanu odżywienia człowieka. Biomol-Med na podstawie własnego doświadczenia proponuje Państwu program Twoja Linia (YourLine). Program ten obejmuje wiele form działalności z zakresu profilaktyki antyotyłościowej (szkolenia, prezentacje, publikacje).
Głównym założeniem programu jest fakt, iż każdy człowiek jest indywidualnością biochemiczną i wymaga indywidualnego sposobu odchudzania. Część diagnostyczna programu obejmuje dwie analizy pierwiastkowe włosów wykonane w odstępie minimum 9 miesięcy, zakładając iż po pierwszej Pacjent zrealizował cały zalecony program żywieniowy. Po drugiej analizie Pacjent otrzyma indywidualną dietę i zalecenia fizjoterapeutyczne.
Źródło: http://www.dietetyka.com.pl
Już w średniowieczu głodowano i ascezę uznawano jako drogę do doskonałości-przykład Katarzyna Sierzeńska, która w wieku 30 lat zagłodziła się na śmierć. W tym czasie otyłość była uznawana jako symbol bogactwa i piękna. Taki obraz przeniósł się do następnej epoki, której żywe odbicie znajdujemy w opisach uczt, czy chociażby w malarstwie (Rembrandt, Rubens). W XVII wieku rubensowskie kształty zaczynają spotykać się z krytyką. Pojawiają się gorsety.
XVIII wiek to okres Ludwika XIV czyli wielkiego obżarstwa ale również w ty m czasie powstaje pierwszy traktat o otyłości (Flemyng 1752). 1897r. Duckworth publikuje monografię o otyłości w powiązaniu z chorobami cukrzycą i dną. Na początku XX wieku rozpoczyna się żywa dyskusja, która trwa do dzisiaj dotycząca powstawania otyłości.
W latach 20 naszego stulecia zdecydowanie odrzucono ideał pełnych bioder, obfitego biustu, wąskiej talii. Narodziła się chłopczyca. Wąskie biodra, krótkie włosy-mocna, silna, drapieżna. Szczupłość staje się nie tylko cechą atrakcyjności ale również synonimem sukcesu, władzy koniecznej w walce o równouprawnienie. Rodzi się kobieta wolna, niezależna, odnosząca sukcesy w męskim świecie. Od tego momentu kobieta w imię swojej wolności i niezależności wiąże się z dietą, która określa jej styl życia.
Termin dieta pochodzi z języka greckiego od słowa diaitia. oznacza ona sposób życia a w szczególności sposób odżywiania się.
Do końca lat 40
Diety nie były układane przez specjalistów. Obiecywały szybkie chudnięcie przy objadaniu się ulubionymi smakołykami. Diety były wysokobiałkowe i wysokotłuszczowe praktycznie bez węglowodanów. Skuteczność żadna.
Lata 50
W tym czasie rozsławiły się dwie diety: dieta dr Alfreda Penningktona, który twierdził, że można jadać dowolne ilości tłuszczu, z wyłączeniem węglowodanów-w myśl zasady ``tłuszcz spali tłuszcz`` i druga dieta Hollywood. Dieta hollywodzka stosowana przez E.Taylor, M. Monroe, pozwala zgubić 6 kilogramów w ciągu 18 dni. Dostarcza 650 kcal, bardzo dużo białka, mało tłuszczu i węglowodanów. Jej podstawą były grapefruity, jajka, steki i zielona sałata.
Śniadanie: 1/2 grapefruita, filiżanka kawy lub herbaty bez cukru,
Obiad: 1 pomarańcza, jajko na twardo, tost
Kolacja: 1 stek, 1 pomidor, porcja sałaty
Lata 60
To dieta szybkiego spadku wagi dr Stilmana. Jest to dieta wysokobiałkowa i uboga w węglowodany. Pozwala na zjadanie nielimitowanych ilości jajek, mięsa, ryb. Zabronione są przetwory mleczne i mleko. Zalecane jest wypijanie 8 szklanek płynów dziennie. Rezultat: szybki spadek wagi spowodowany odwodnieniem. Z powodu braku węglowodanów dieta działa ketogenicznie. Przewidywany spadek wagi: 2,5-7 kg tygodniowo.
Lata 70
Najmodniejszą dietą stała się dieta dr Atkinsa. Dieta ta zalecała nieograniczone spożycie białka i tłuszczów z wyłączeniem węglowodanów. Rezultat: spadek wagi do 10 kg. Wywoływała efekty uboczne w postaci osłabienia organizmu, arytmii serca, kwasicy ketonowej, nudności. W latach 70-tych pojawiły się po raz pierwszy substytuty posiłków, które zapoczątkowały erę diet płynnych i niskokalorycznych np. koktajle proteinowe Herbalife, Slim Fast.
Lata 80 Przebojami są krótkie jednostronne diety: ryżowa, owocowe, warzywne o niskiej kaloryczności, do krótkiego stosowania. Oto przykłady:
Dieta biurowa - przewidywany efekt: 2 kg w 5 dni
Śniadanie: 2 kromki pieczywa chrupkiego, łyżka twarożku, rzodkiewka szklanka soku pomarańczowego.
Przegryzka: jabłko.
Obiad: (w pracy) ryż, warzywa, 100g kurczaka w formie sałatki na zimno
Kolacja: zapiekanka z kalafiora, dwóch ziemniaków, 1 jajka, sera żółtego i wędliny.
Dieta jajeczno-cytrynowa - przewidywany efekt: 2 kg w 2 dni
Śniadanie: 1 jajko na miękko, grzanka tostowa, herbata z cytryną.
II Śniadanie: 1 szklanka soku z cytryny z wodą.
Obiad: omlet z 1 jajka, cytryny.
Podwieczorek: 1 szklanka soku z cytryny z wodą. Kolacja: sałatka z jajka na twardo, fasoli, cebuli, krewetek lub kurczaka (ugotowanego),sałaty.
Dieta Puzzle-przewidywany efekt: 1-2 kg w ciągu tygodnia (ok. 1500 kcal)
Śniadanie: 1 kromka pumpernikla posmarowanego 75g twarożku ze szczypiorkiem,
Przegryzka: 1 precel.
Obiad: nadziewane pomidory.
Przegryzka: 2 kulki lodów
Kolacja: pikantna kanapka z tatarem (150g)
Lata 90
To histeryczna obawa przed każdą dodatkową spożytą kalorią. Otyłość stała się synonimem słabego charakteru i niemożliwości osiągania sukcesów wżyciu. co druga kobieta się odchudza, każdy liczy kalorie. Pojawia się anoreksja, bulimia, gigantyczna otyłość i zaburzenia w odżywianiu na tle psychicznym.
Źródło: http://www.dietetyka.com.pl
Dzięki telemedycynie już można skuteczniej pomagać pacjentom z zawałem i robić proste badania bez wychodzenia z domu, a wkrótce być może Narodowy Fundusz Zdrowia będzie w stanie skutecznie nadzorować koszty leczenia - mówiono podczas warszawskiego kongresu "Medycyna w zasięgu telefonu i Internetu".
Jako historyczne wydarzenie określił prowadzący jedną z sesji profesor Witold Rużyłło prezentację efektów stosowania w kilku województwach bezprzewodowej transmisji wyników badań EKG wprost z karetki reanimacyjnej. Specjalista w centrali może od razu potwierdzić lub wyeliminować rozpoznanie zawału, więc pacjenci z zawałem szybciej trafiają do specjalistycznego ośrodka na zabieg udrożnienie tętnic wieńcowych.
Karetki z bezprzewodowym przekazem EKG wprowadzono między innymi w województwie mazowieckim, kujawsko-pomorskim i podlaskim. Jak podkreślił profesor, dzięki telemedycynie pacjenci z zawałem są leczeni szybciej, co pozwala uniknąć poważnych uszkodzeń serca, zaś osoby bez zawału nie jeżdżą niepotrzebnie do odległych ośrodków. Jeszcze lepsze wyniki mogłoby dać stosowanie w karetce terapii fibrynolitycznej, czyli podawanie leków które rozpuszczają zakrzepy blokujące naczynia.REKLAMA Czytaj dalej
Telemedycyna to także możliwość zdalnego nadzoru chorych lub samodzielnego wykonywania przez pacjentów prostych badań i przesyłania ich wyników lekarzowi prowadzącemu. Oprócz urządzeń do robienie EKG są już spirometry, ciśnieniomierze, glukometry, monitory krzepnięcia krwi, pulsoksymetry czy elektroniczne wagi z bezprzewodowym interfejsem Bluetooth - aby przesłać lekarzowi wyniki, nie trzeba męczyć się z kabelkami.
Nie każda teleporada wymaga dodatkowej aparatury czy pomocy specjalisty. W Polsce działa portal internetowy "Telezdrowie", dzięki któremu można - wykorzystując typowy komputer multimedialny - automatycznie przebadać wzrok oraz słuch i ewentualne zaburzenia mowy. Umożliwiają to programy opracowane przez Katedrę Systemów Multimedialnych Politechniki Gdańskiej oraz Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu w Kajetanach.
Ważnym elementem przyszłego systemu opieki zdrowotnej może być elektroniczna karta pacjenta, dzięki której najważniejsze wyniki badań można mieć zawsze przy sobie. W nagłej potrzebie udzielający pomocy szpital dowie się z karty, jaką grupę krwi ma dana osoba, na co choruje i czy ma alergię na leki. Przy użyciu odpowiedniego domowego czytnika lub publicznego terminala (zainstalowanego na przykład w supermarkecie) pacjent może - po podaniu hasła - przeglądać całą swoją dokumentację, zgromadzoną na centralnym serwerze.
Wprowadzaniem nowych danych zajmuje się lekarz prowadzący.
Trudno przecenić możliwości, jakie telemedycyna stwarza w rehabilitacji pacjentów, szkoleniu lekarzy i zasięganiu konsultacji u specjalistów z najlepszych ośrodków. Dzięki internetowi można zarówno obejrzeć wzorowo wykonane operacje, jak i dopasować procesor mowy dla pacjenta z wszczepionym implantem ślimakowym.
Szybka wymiana informacji w postaci elektronicznej jest niezbędna do zarządzania systemem opieki medycznej. Świadczy o tym przykład Chorwacji - jeszcze w roku 2004 wydano tam ilość leków równą czterokrotnej rocznej dawce śmiertelnej dla całej populacji, a 15. procent wyników badań krwi nikt nigdy nie odebrał. Po wdrożeniu zintegrowanego systemu informacji udało się zlikwidować te nieprawidłowości.
Źródło: Onet.pl