Na podstawie opracowania: Jacek Zadrożny
Przed studentami z niepełnosprawnością wzroku należy stawiać takie same wymagania, jak przed innymi studentami. Jednak proces zdobycia wykształcenia musimy być wspierany w granicach niwelowania dysfunkcji, z jakimi się borykają.
Na zajęciach, w których uczestniczą osoby niewidome i słabowidzące, należy zastosować kilka zasad:
- należy dyskretnie zapytać studenta, jak dużo widzi i czy ma dla niego znaczenie miejsce, jakie zajmuje na sali, oraz jaka pomoc będzie mu potrzebna;
- nagrywanie zajęć jest jedynym sposobem efektywnego sporządzania notatek w tym przypadku, – na co zezwala prawo autorskie;
- studenci z dysfunkcją wzorku powinni otrzymać takie same informacje jak studenci widzący np. należy głośno czytać, treści zapisywane na tablicy.
- warto dostarczyć materiały w postaci plików elektronicznych, które np. osoba niedowidząca może odpowiednio powiększyć.
- prezentacji rysunków, wykresów, diagramów powinien towarzyszyć ich słowny opis.
- w przypadku przedstawiania eksponatów, makiet, modeli student powinien mieć możliwość zapoznania się z obiektem za pomocą dotyku lub obejrzeć go z bliska (student słabowidzący);
- koniecznym jest, by prowadzący zadając pytanie precyzował słownie, do kogo je kieruje, gdyż osoba z dysfunkcją wzroku nie zareaguje ani na spojrzenie, czy wskazanie palcem.
- informacje o wymaganej literaturze należy podawać ze znacznym wyprzedzeniem, – dotarcie do niej jest bardziej skomplikowane i czasochłonne;
- w przypadku sprawdzania wiedzy dla osób słabowidzących należy przygotować testy używając dużej czcionki, a dla niewidomych – testy w formie elektronicznej, (które mogą być wypełnione za pomocą komputera) lub w brajlu;
- możliwa jest także zamiana formy pisemnej egzaminu na formę ustną z zachowaniem równoważnego sprawdzenia poziomu wiedzy.